Sayfalar

17 Aralık 2013 Salı

İslam’ın hükümlerinin zamana ve mekâna göre değiştiğine inanan bir sözde alim; EBU’L ÂLÂ EL MEVDÛDÎ

ebu'l âlâ el mevdûdî, Ebul ala mevdudi, eserleri, fikirleri, gerçek yüzü, harun çetin, hayatı, kitapları, mevdudi, mücadelesi, niyaz fetihpuri, yaşamı,
ebu'l ala el mevdudi kimdir


Ebu’l Âlâ el Mevdûdî, 1903 yılında Hindistan’ın Hayrabat ilinde doğdu ve liseyi bitirdikten sonra, Delhi’ye gidip gazeteciliğe başladı. Esaslı bir din eğitimi görmeyen Mevdûdî dini konularda da yazılar yazdı. Kendine kâtip olarak seçtiği Niyaz Fetihpuri’nin fikirlerinden etkilendi. Halbuki Hint İslam Uleması, Fetihpuri’nin sapık görüşlerinden dolayı dinden çıktığına dair fetva vermişlerdi.  Mevdûdî, İbn-i Teymiyye ve Cemaleddin Efgânî’nin yolundan gidiyordu. İslam’da Cihad adlı ilk eserini 1927 yılında yazdı. 1933 yılında Tercüman’ül Kur’an adlı aylık gazete çıkarmaya başlamıştır. 1941’de Cemaat’ül İslamiyye Partisini kurdu. Mevdûdî sapık görüşlerini açıktan yaymaya başlayınca, ona ilk reddiyeyi yazan, onu evvelce öven büyük âlim Şeyh Münazır Ahsen’ül Geylani oldu. Sonra Hintli büyük âlimler, Mevdûdî’nin Harici olduğuna dair reddiyeler yazdılar. Pakistanlı alim Muhammed Zekeriyya Kandehlevî, Mevdûdî’nin fikirlerini önce beğeniyordu. Lakin hatalarını görünce ona nasihat mektubu yazdı ve daha sonra da ona karşı reddiye yazdı.  Hindistan’da 1 Ağustos 1951 tarihinde toplanan büyük ulema heyeti, Mevdûdî’nin kurduğu El- Cemaat’ül İslamiyye’nin Müslümanları ayrı bir yola sürüklediğine karar verdiler. Bu karar kitap ve dergilerde yayınlandı. Sonra aynı kararı Pakistan uleması verdi. Aynı karar 22 Şubat 1976’da Hindistan’da yeniden yayınlandı. Mevdûdî, 1979 yılında Amerika’da öldü.

Mevdûdî, Kur’an’ın Dört Temel Istılahı adlı eserinde şöyle diyor: “İlah, Rab, İbadet ve din. Kur’an’ın dört temel ıstılahı. Bunları bilen Kur’an’ı bilir, bunları bilmeyen Kur’an’ı bilmez, tevhidi bilmez, şirki bilmez, ibadetin yalnız Allah’a mahsus olduğunu da bilmez. Her kime bu ıstılahlar gizli kalırsa mümin bile olsa o kimseye Kur’an’ın anlaşılması gizli kalır ve mümin olmasına rağmen inanç ve ameli eksik kalır. Bu ıstılahların manalarında Kur’an’ın indiği devirdeki anlaşılandan değişme vaki olmuştur. Bu geniş manalar yerlerini dar ve madut ve mübhem manalara terk etmişlerdir. Bunun iki sebebi var: Arap dilinin zevkinin azlığı ve Müslümanların İslam devrinde doğmuş olmaları. Bu sebeple Kur’an’ın indiği devirde kafirler hakkında kullanılan manaları bilememişlerdir. Bilahare mezkur ıstılahlara Kur’an’ın indiği devirde Kullanılan manaları ile birlikte lugat uleması ve tefsir erbabına da gizli kaldığı için insanlar dinin dörtte üçünü anlayamamış, hatta İslam’ın hakiki ruhu kendilerine gizli kalmıştır. Bundan dolayı da inançlarında ve amellerinde eksiklik görülür.”[1]

Hiçbir âlime açılmayan kapıların kendine açıldığını iddia eden Mevdûdî, hem lugat âlimlerinin idrakten mahrum olduğunu ifade eder hem de İbn-i Esir El Cezerî gibi ortaçağ lügat âlimlerinden faydalanmaya mecbur kalır. Aynı kitabın 156. sayfasında şunları dile getiriyor“Allahu Teâlâ Peygambere, Nasır Sûresinde farzları eda ederken kendinden sadır olan kusurlardan dolayı Rabbine istiğfarda bulunmasını emretmişti.” Bu sözlerindeki maksat Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in de bir insan olduğunu vurgulayarak, O’nun da hata yapacağını ima etmektir. Bu iddia izahı mümkün olmayan bir hatadır.  Halbuki bilindiği gibi peygamberlerin sıfatlarından biri de masumluk yani günahsızlıktır. Yine bilinen şey; Yüce Peygamberimiz (s.a.v.) her namazdan sonra tevbe ederdi. Ama tevbe için illa günah ve hata şart değildir. Yine Peygamber Efendimiz(s.a.v.) için şu çirkin sözleri sard etmiştir: “Peygamberimiz, Kur’an’ın eşitlik esası ile ameli terk etti.”

Mevdûdî, İslam’ın hükümlerinin zamana ve mekâna göre değiştiğine inanan biriydi. İslam’da kadınlara devlet başkanlığı verilmediği halde Mevdûdî, Pakistan Devlet Başkanlığı seçimlerinde Fatma Cinnah’ı tutmuş ve ateşli savunucusu olmuştur.

Mevdûdî, Resail Mesail adlı kitabında şunları söyleme cüretinde bulunmuştur: “Resulullah, Deccal’in kendi zamanında yahut ona yakın bir zamanda çıkacağını zannediyordu. Ama zannı üzerinden 1350 senelik uzun asırlar geçtiği halde Deccal çıkmamıştır. Binaenaleyh Peygamberin zannı doğru olmadığı sübut bulmuştur.” Aslında şu söz Mevdûdî’nin kim olduğunu ve hangi düşüncelere sahip olduğunu anlatmaya yeter. Birincisi, İslam ulemasının hak olduğu hakkında ittifak ettikleri Deccal hususunda, Mevdûdî’nin böyle basit ve istihzalı konuşması, kendisinin kıyamet alametlerinden olan Deccal’in zuhuruna inancının tam olmadığını gösterir. İkincisi ve daha tehlikelisi ise Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’e –hâşâ- yalancı, ileriyi görememe gibi galiz hakaretlerde bulunmasıdır.

Mevdûdî“Gayrimüslimler, Müminlere verilmiş bütün medeni haklardan aynı şekilde istifade eder.” görüşünü savunuyordu. Bu görüşün yanlış olduğunu cümle alem biliyor. Zira şu basit örneklerle bu olayı delillendirir: Müslüman erkek Hıristiyan veya Yahudi bir kadınla evlenebildiği halde, gayrimüslim erkek Mü’min kadınlarla evlenemez. Gayrimüslimlerin İslam ülkelerinde seçme ve seçilme hakkı yoktur.

 Mevdûdî, Hz. Osman-ı Zinnûreyn Efendimiz hakkında da şöyle iftirada bulunmuştur: “Hulefa-i Raşidin’in aydınlattığı meşaleyi Osman söndürdü.” Ayrıca Ashab-ı Kiram’dan Sâd Bin Ubâde (r.a.)’ye farklı ictihadından dolayı “kabilecilik taassubu yapıyor.” diye hakaret ediyor. Aşere-i Mübeşşereden olan Hz. Talha (r.a.)’yı ve Hz. Zübeyr (r.a.)’i nasıl nitelendiriyor: “Talha, Zübeyr ve diğer kan davasında koşanlar.” Mevdûdî’nin, Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’in vahiy kâtibi ve kayınbiraderi olan Hz. Muaviye (r.a.) için kullandığı sözlere bakın“Muaviye, Osman’ın kanını istemek hususunda gayrikanunî yolda yürüyordu.”  “Muaviye, Osman’ın katillerinden değil, o zamanın halifesinden kan istiyordu.” “Hz. Osman’ın katilinin Hz. Ali’nin olduğunu söylemesi için, sahabeden 5 tane şahit bulundu.” İşte sahabelere yalancı şahitliği layık gören iftiracı beyinlerin ürettiği yalanlar.

Mevdûdî’nin tuhaf fikirlerinin mevcut olduğu aşikârdır. Bunlardan biri de, müceddit ile alakalı görüşüdür: “Tarihe şöyle bir baktığımızda görürsünüz ki, dini ihya edecek gerçek “yenileyici” henüz doğmamıştır. Hz. Ömer bin Abdülaziz bu makama ulaşacak gibi görünüyordu ancak nasibi değildi. Ondan sonrakiler belli bir alanda başarılı olabilmişseler de ancak hiçbirisi kâmil yenileyici mertebesine varamamıştır.”[2]

Mevdûdî, Hz. Osman (r.a.) ve Hz. Ali (r.a.) devrindeki olaylar için: “Bu hadise esnasında bin kadar kadın, kocalarından başka erkeklerden gebe kaldı.” demiştir. Bu sözleriyle sahabenin erkeklerine ırz düşmanı, hanımlarına ise zina isnadında bulunmuş ve Ashab-ı Kiram’a nefretini belli etmiştir. Hz. Osman Efendimizin görüşlerinin yanlış olduğunu söyleyerek bakın nasıl hakaret ediyor: “Herhangi bir cahil insan bile, vuku muhtemel zararları tahmin edebilir, iyi veya kötü bunlara karşı gerekli tedbirleri almayı ihmal etmezdi.” Hz. Osman Efendimizi bir cahilden dahi aşağıda görüyordu. Eshabın büyüklerinden Amr bin As (r.a.) için: “Bu zatın yaptığı iş düpedüz haksızlıktı.” diyor.  Hâlbuki Hz. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) hadis-i şeriflerinde şöyle buyuruyor: “Eshabım hakkında konuşurken dilinizi tutunuz.”

Mevdûdî, kitabında modern seçim yönteminin İslam’ın koyduğu seçim sisteminden üstün olduğunu söylüyor. Mevdûdî, bozuk fikirlerini yayma pahasına, Hz. Resul-i Ekrem (s.a.v.)’e, güzide sahabelerine iftira ve karalamadan çekinmemiştir. Bir İslam düşmanının söyleyebileceği sözleri, Mevdûdî dile getirebilmiştir. Mevdûdî ve takipçileri olan reformcular İslamiyeti tebliğ ve insanları irşad etmek yerine sünneti, eshabı ve büyük ulemayı tahkir etmiştir.  Geçmiş sayfalarda da ifade ettiğim gibi reformcuların “bidat(!)” ehli saydıkları mübarek zatların elinde milyonlarca kişi İslam nimeti ile şereflenmişken, Mevdûdî gibiler yüzünden Avrupalılar halimize güler olmuştur.


| Harun Çetin
AkademiDergisi.com




[1] Ebu’l A’la el-Mevdudi, el Müslahatü’l Erbaa fi’l Kur’an, s. 8-10, Dar el Kuveytiye
[2] Ebu’l A’la el-Mevdudiet-Tecdid ve İhya’üd Din, sh.31, Mektebetü’l Merkeziye Li’l Cemaati’l İslamiye, Darü’l İslam, Bethenkut, Hindistan

Mevdudi Kimdir? Mevdudi Üzerine...


cemalettin afgani, cemalettin efgani, dinde reform, Ebul ala mevdudi, masonluk, mehmet şevket eygi, mevdudi, siyasal islam, şiilik,



Son kırk yıl içinde, ülkemizdeki İslâmî uyanış hareketine Pakistanlı Mevdudî kadar etkisi olmuş bir kimse yoktur. Kitapları dilimize tercüme edilmiş, fikir ve görüşleri desteklenmiş, ideolojisi ve doktrini benimsenmiş, reçetesi Türkiye'yi kurtaracak plan ve program olarak genç nesillere takdim edilmiştir.

Gençliğimde merhum Mevdudî'nin taraftarı ve hayranı idim. Hakkındaki tenkitleri öğrendikten sonra vaz geçtim. Aşırı hareket etmiyorum, "merhum" diyorum.

Mevdudî, klasik ve geleneksel mânada bir İslâm âlimi miydi? Bence değildi. Onun ağır basan tarafı Müslüman bir politikacı oluşuydu. Aktivist bir şahsiyetti. Bir parti lideriydi.

Pakistan'ın resmî ismi "Pakistan İslâm Cumhuriyeti"dir. Pakistan, kuruluş tarihinden bu yana hiçbir zaman gerçek mânada bir İslâm devleti olamamıştır. Bir İslâm devleti değildi ama anayasasında Şeriat'a aykırı kanun çıkartılamayacağı yazılıydı.




İşte Mevdudî böyle bir ülkede siyasî bir parti kurmuş ve uzun yıllar boyunca süren bütün gayret ve çabalarına rağmen başarılı olamamıştır. Partisi serbest seçimlerde çoğunluğun oyunu alamamış ve iktidara geçememiştir.

Mevdudî, başta kendi ülkesi Pakistan olmak üzere Ehl-i Sünnet uleması tarafından tenkit edilmiştir.

Mevdudî "Kur'ân'da Dört terim" adlı kitabında, üçüncü hicrî yüzyıldan sonra Müslümanların Kitabullah'ın dört ana terimi olan "Rab, İlah, Din, İbadet" konusunda doğru yoldan çıktıklarını iddia etmiştir. Onun bu haksız ve ağır iddiasına karşı çağımızın büyük Ehl-i Sünnet alimi Hindistanlı Ebu'l-Hasen en-Nedvî "İslâm'ın Siyasî Yorumu" (Bedir Yayınevi, 0212/519 36 18) adını taşıyan bir reddiye kaleme almış, Mevdudî'yi çürütmüştür.

Mevdudî hakkında Türkiye Müslümanlarının, doğru cevabını bulmak hususunda derin derin düşünmeleri gereken soru şudur:

Mevdudî'nin kendi vatanı Pakistan'da, bunca olumlu şartlara ve bol imkanlara rağmen başarılı olmayan ideolojisi, çare ve çözümleri, reçetesi Türkiye'de başarılı olabilir miydi?

Bence olamazdı. Zaten durum ortadadır.

Keşke, Türkiye'nin yakın tarihindeki İslâmî uyanış hareketi Mevdudî gibi bir aktivistin rengine boyanacağına, mesela Şeyh/İmam Şâmil'in 19'uncu asır Kafkasya'sındaki "Müridizm Hareketi"ne paralel bir meşrebte olsaydı.

Mevdudî'nin Ehl-i Sünnetten ayrıldığı birkaç noktayı arz edeyim.

İslâm'ı Anlamak kitabından imanın şartlarını beşe indiriyor, "Kadere iman" akidesini ve şartını zikr etmiyor.

Öncelikle bir din olan İslâm'ı, siyasî bir sistem olarak görüyor ve gösteriyor. Evet, İslâm'da din ve dünya ayrımı yoktur ama İslâm öncelikle dindir.

Ashab-ı kiramın bazısını ağır şekilde tenkit ediyor...

Tefhimü'l-Kur'ân'da şefaat meselesinde Vehhabîleri ve Selefîleri geçen bir aşırılığa sapmıştır.

Ülkemizde hayli Mevdudî hayranı bulunmaktadır. Onların, hayran oldukları ve doktrinini benimsedikleri zata yöneltilen tenkitleri bilmelerinde hayır ve yarar vardır.

Kim bilir, belki de, Mevdudî'nin başarısızlığında, Ehl-i Sünnete aykırı aşırı ve şazz fikir, yorum ve görüşleri rol oynamıştır.

DİNDE DEFORM

Cumhuriyet gazetesi yazarlarından Hikmet Çetinkaya diyor ki: "Türkiye'de devletin hâkim sistemi iki şeyi aradı durdu. Mümkünse İslâm'ı değiştirmek, ona gücü yetmezse Müslümanların din anlayışını değiştirmek. Kemalizm'in en önemli özelliklerinden biri dinde reformu amaçlaması idi. Bunda muvaffak olunamadı. Çünkü İslam'ın kitaba bağlı karakterleri böyle bir reformasyona ve deformasyona izin vermiyordu. Bu Müslümanlara da kabul ettirilemedi. Ağır baskı dönemleri yaşandı Türkiye'de ama dinde reform kabul görmedi." www.angelfire.com/ms/siyaset/index.html

Son yıllarda dinde reform faaliyetleri yoğunlaşmış ve hızlanmıştır.

Reform için çok büyük paralar harcanmakta, birtakım kimselere yüklü "ücretler" ödenmektedir.

Bazı reformcular, "hizmetlerine" karşılık dolar mültimilyoneri yapılmıştır.

Bundan yetmiş seksen sene önce medreseler kapatıldı. Bir gecede 40 bin medrese talebesi sokağa atıldı, camilerin yüzde sekseni kapatıldı, harap edildi, yıkıldı, satıldı, kiraya verildi, din hürriyeti ayaklar altına alındı, çok zulümler yapıldı ama İslâm yine yıkılamadı. Şu anda, gerçek İslâm'ın yerine "Yeni bir İslâm" türetilmeye çalışılıyor.

Ilımlı, light, fıkıhsız ve şeriatsız, sulandırılmış, ehlîleştirilmiş, beşerî bir hümanizma veya ideoloji haline getirilmiş yeni bir İslâm.

Avrupa Birliği standartlarına uygun bir İslâm.

Feminist bir İslâm.

Cihadsız bir İslâm.

Diyalogçu ve hoşgörülü bir İslâm.

Allah katında tek hak din olma özelliğinden arındırılmış bir İslâm.

Resmî ideolojiye ayarlanmış bir İslâm.

Kitaba, Sünnete, icmâya dayanan gerçek İslâm'ın yerine yepyeni bir İslâm çıkartmak istiyorlar.

Bu yeni İslâm için yeni tefsirler yazılıyor.

Yeni hadîs külliyatları hazırlanıyor. Ayıklanmış hadîsler...

Yeni ilmihaller hazırlanıyor.

Reformcu, yenilikçi, değişimci, naylon müctehid reformculara çuval çuval ücret ödeniyor.

Aman, Batılıların hoşuna gidecek yeni bir İslâm türetelim...

Parmaklarını Müslümanların gözlerine sokarak, sahih hadîslerin bugün geçerli olmadığını iddia ediyorlar.

Kur'ân ahkamı tarihselmiş, nice ayet bugün geçersizmiş.

Reformcular, yenilikçiler, değişimciler "Ayıklanmış bir İslâm" üretmek ve türetmek için çalışıyor. Bedavaya çalışmıyorlar. Yüklü ücretler.

Fazlurrahmancılar... Ankara Ekolü...

Afganîciler...

Sürü sepet müctehidleri var. Geçenlerde bunlardan biri uçakta abdestsiz namaz kıldığını iftiharla ilan etti. Gerçek İslâm ne diyor? Su bulamazsanız veya abdest alacak haliniz yoksa teyemmüm edersiniz. Abdestsiz, teyemmümsüz namaz kılınmaz. Böyle ictihad olmaz.

Bu dinde reform hareketi gerçek İslâm'a zıttır. Bunda hiç şek ve şüphe yoktur.

İslâm'ın, Kitaba ve Sünnete mutabık ve uygun en doğru yorumunu icazetli ulema, fukaha, müfessirîn, muhaddisin, eimme-i müctehidîn, Selef-i Sâlihîn yapmışlardır.

Reformcuların, Fazlurrahmancıların, Afganîcilerin, bid'atçilerin yorumları, bazısı küfre ulaşan vahim yanlışlarla doludur.

Müslümanlar Müslümanlar Müslümanlar!.. Reformcuların yalanlarına kanmayınız aldanmayınız. Cumhur-i ulema yolundan, dinde Sevad-ı A'zamdan kıl kadar ayrılmayınız.

Avrupa Birliği standartlarına uydurulmuş İslâm gerçek İslâm değildir.

Kur'ân'a ve Sünnete dayanan gerçek İslâm'a bağlı kalınız.

Reformcuların tuzaklarına düşerseniz ebedî saadetinizi yitirmek felaketine uğrayabilirsiniz.

M. Şevket EYGİ

Bu güne değin en çok tıklanılanlar